Będzie

Dotacja ministerialna dla projektu “Gliwickie ścieżki krytyków i krytyczki sztuki…”

Z przyjemnością pragniemy poinformować, że Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznało Muzeum w Gliwicach dotację w kategorii „Sztuki wizualne”.

Dofinansowanie umożliwi realizację wystawy poświęconej artystycznej i intelektualnej relacji pomiędzy Zofią Rydet i Jerzym Lewczyńskim oraz teoretyczką sztuki Urszulą Czartoryską i krytykami Alfredem Ligockim oraz Jerzym Buszą. Ekspozycji będzie towarzyszył obszerny katalog (w formie papierowej oraz on-line). Wystawę będzie można oglądać od 29 października w Czytelni Sztuki. Premiera publikacji zaplanowana jest na grudzień 2024 roku. Kuratorkami projektu i redaktorkami publikacji są dr Kamila Dworniczak i Maria Franecka.

Zadanie „Gliwickie ścieżki krytyków i krytyczki sztuki – wystawa z towarzyszącą publikacją i spotkaniem online” dofinansowano ze środków Ministra Kultury
i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. Całkowity koszt zadania wyniesie 73 300,00 zł,
z czego dofinansowanie MKiDN stanowi 56 128,00 zł.

środa, Czerwiec 12th, 2024 at 13:54

Będzie, Dofinansowanie, Jest, książki, wystawy

Wystawa malarstwa Beaty Stankiewicz pt. “Azyl”

W Czytelni Sztuki od 29 maja do 14 lipca prezentowana będzie wystawa malarstwa Beaty Stankiewicz pt. “Azyl”.

Artystka skupiająca się na „przekraczaniu rzeczy, na badaniu granic widzialności oraz granic doświadczenia”, poddająca w wątpliwość doraźność i dosłowność. Beatę Stankiewicz można też nazwać specjalistką od metafizyki realności, albo od przywracania realności – metafizyce, przypominania, że to w tym, co istniejące, kryje się głębia transcendencji.

O ekspozycji prezentowanej w Czytelni Sztuki pisze Joanna Oparek: „Pejzaż, portret i obraz wnętrza mają czasem wspólne znaczenie, może tylko nastrój, ale nastrój też ma swoją wymowę – nastrój jest tak wymowny, jak bywa milczenie człowieka z osobowością. Wymowne milczenie to narzędzie komunikacji ludzi silnych, przekonanych co do kierunku obranej drogi, zdeterminowanych, zagryzających zęby, żeby mimo bólu, mimo lęku trwać, żyć dalej, pracować – te trzy ordynarne czasowniki składają się właśnie na górnolotne słowo „tworzyć”. Pracownie mistrzów malarstwa były ich azylem, a obrazy ich pracowni, które maluje Beata Stankiewicz, stały się azylem dla niej samej, bo nic nie daje nam takiej siły, jak obcowanie z innymi, podobnymi do nas, chociażby z ich duchami. Pisarze zaczytują się w wielkich pisarzach, a malarze zapatrzeni są w wielkich malarzy – tak rodzi się w nas pasja i tak ją podtrzymujemy, na początku instynktownie, a potem już świadomie, nałogowo. Natura, którą otacza się twórca, także jest azylem, to raczej zielony mur obronny niż piękna perspektywa. Nie chodzi tu o przyjemność piknikowania – stawka jest inna, większa. Nie o hedonizm tu idzie, ale o prawdziwą alienację, o wybór. Cisza i pustka natury kontra wszystkie dystrakcje, które niesie ze sobą miasto pełne ludzi, prowokujących do ciągłej wymiany, komunikacji, która pochłania nas tak, że brak już sił do komunikowania się z samym sobą, ze swoimi fascynacjami i obsesjami – z wielkimi mistrzami w sobie. Twórca wyalienowany, pozornie samotny, zapatrzony w mur iglastego lasu naprawdę ma z kim rozmawiać. Ta rozmowa toczy się nieustannie. Poza czasem, przez mury cmentarza i w końcu w obrębie tych murów. To jest finalna destynacja, a kto o tym myśli, pakuje się nawet wtedy, gdy się rozpakowuje. W każdym nowym miejscu jesteśmy coraz bliżej miejsc ostatnich i mur cmentarza z obrazu Beaty Stankiewicz to nostalgiczno-ironiczna pointa jej cyklu poświęconego mistrzom malarstwa. To filozoficzne – proste jak najlepsze filozofie – podsumowanie. Zrównuje mistrzów z ludźmi anonimowymi, z których każdy był przecież jedynym twórcą swojego życia, jedynym piewcą własnego mitu. Malowane przez Beatę Stankiewicz pokoje po zmarłych, podobnie jak surowe pokoje domów pracy twórczej i utrwalone na zdjęciach pracownie największych malarzy XX wieku przenika to samo światło. Dotyka sztalug, wytartego oparcia fotela, ślizga się po wypastowanej drewnianej podłodze. Światło jest sprawdzianem malarskiego kunsztu i metaforą, która nigdy się nie wyczerpie. Ta oczywista, niegasnąca metafora „światłości, która nam świeci” sprawia, że malarstwo Beaty Stankiewicz to porządna poezja metafizyczna – dla mnie jako poetki. To malarstwo, które podziwiam i rozumiem, i azyl, którego szukam.”

BIO Beata Stankiewicz

W 1998 roku ukończyła z wyróżnieniem ASP w Krakowie na kierunku malarstwo i malarstwo ścienne w pracowni prof. Józefa Lucjana Ząbkowskiego. W 2005 roku, z inspiracji Zbigniewa Warpechowskiego, założyła wraz z Sebastianem Stankiewiczem we własnym mieszkaniu Galerię „mieszkanie23”. Do 2012 roku w Galerii zrealizowano około 40 wystaw, performansów i wykładów. Od 2017 roku jest członkiem Stowarzyszenia Artystycznego Otwarta Pracownia. Artystka mieszka i pracuje w Krakowie. Jej obrazy znajdują się w depozycie Galerii Zderzak w Krakowie oraz Art Station w Zürichu, w polskich i zagranicznych kolekcjach prywatnych, kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK oraz kolekcji Galerii Sztuki Współczesnej „Bunkier Sztuki” w Krakowie. Od 2023 roku jest członkiem rady programowej Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie.

Kurator: Grzegorz Krawczyk
Wernisaż: 29/06/2024, godz. 17.00.
Czas trwania wystawy: 29/06/2024 – 14/07/2024

Beata Stankiewicz, Cmentarz, olej, płótno, 2024.

Beata Stankiewicz, Pokój nr 29, olej, płótno, 2021.

środa, Maj 22nd, 2024 at 14:44

Będzie, wystawy

Dofinansowanie wystawy fotografii humanistycznej ze zbiorów Muzeum w Gliwicach wraz z towarzyszącą publikacją

Pragniemy poinformować, że planowana na wrzesień 2023 roku, w Czytelni Sztuki, wystawa na temat fotografii humanistycznej ze zbiorów Muzeum w Gliwicach wraz z towarzyszącą publikacją, otrzymała dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Sztuki Wizualne. Spośród 230 zgłoszonych projektów przyznano je tylko 50. Co więcej, ze względu na wysoką ocenę merytoryczną i strategiczną projekt Muzeum w Gliwicach znalazł się w pierwszej piątce beneficjentów! Bardzo dziękujemy! Przyznane środki to 33 tysiące zł.

Na ekspozycji zaprezentowane zostaną prace fotografów i fotografek tworzących w ramach tendencji nowoczesnego, społecznego reportażu na Śląsku w latach 50. i 60. XX wieku pochodzące z kolekcji Muzeum w Gliwicach! Wśród nich znajdą się takie postaci jak Zofia Rydet czy Jerzy Lewczyński. Okres humanistyczny zostanie ukazany jako kluczowy moment dla formowania się postawy egzystencjalnej i artystycznej tych autorów. Poprzez zestawienie ich dzieł z działalnością fotoreporterów tworzących na tym obszarze, czerpiących inspiracje z wrażliwości humanistycznej, ukazana zostanie złożoność zjawiska. Zachęcamy do śledzenia informacji na stronach internetowych i w mediach społecznościowych Muzeum w Gliwicach i Czytelni Sztuki.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

fot. Stanisław Jakubowski, Jeden dzień Gliwic, 1962, negatyw ze zbiorów Muzeum w Gliwicach
fot. Stanisław Jakubowski, Dzieci w przedszkolu, 1963, negatyw ze zbiorów Muzeum w Gliwicach

wtorek, Maj 16th, 2023 at 10:42

Będzie, Dofinansowanie, Jest

pomiędzy działkami

Wystawa fotografii Michała Mrozka.

Odwiedziłem już ponad 160 Rodzinnych Ogrodów Działkowych i stowarzyszeń ogrodowych w całej Polsce. To w sumie tysiące różnorodnych działek, setki bohaterów i ich niecodziennych historii. Wszystkie te podróże i spotkania są drogą, która prowadzi mnie do poznawania, zrozumienia, a przede wszystkim fotografowania polskich działkowców i działek oraz tego, jakie zmiany na nich zachodzą. W Gliwicach, Nysie, Suwałkach, Świnoujściu, Zamościu, Warszawie czy na nawet na Helu problemy i codzienne wyzwania działkowców z pozoru bywają podobne, a jednak tak różne

Michał Mrozek
Gliwiczanin (ur. 1977), od niemal 15 lat zachęca innych, aby pokochali fotografię. Pomysłodawca i redaktor naczelny magazynu PokochajFotografie.pl, inicjator takich działań jak Fotograficzny Mastermind, Uliczne Bitwy Fotograficzne czy the12gallery. Prowadząc warsztaty i fotoekspedycje z entuzjazmem dzieli się swoim doświadczeniem. Autor pierwszej w Polsce książki dotyczącej futbolu amerykańskiego „More than a sport”. http://michalmrozek.pl

Czas trwania wystawy: 16.12.2022 – 15.01.2023

Wernisaż: 16.12.2022, godz. 18.00.

Organizator: Czytelnia Sztuki – Muzeum w Gliwicach

poniedziałek, Grudzień 12th, 2022 at 15:08

Będzie, Sztuka Czytania, wystawy

Główna nagroda dla książki poetyckiej “Świergot” Marcina Mokrego konkursie Polish Graphic Design Awards!

Cieszymy się! “Świergot” Marcina Mokrego – książka poetycka dofinansowana przez Muzeum w Gliwicach – otrzymała główną nagrodę w konkursie Polish Graphic Design Awards w kategorii: Wydawnictwa2019 /Beletrystyka / publicystyka / reportaż. Gratulujemy pani Karolinie Marii Wiśniewskiej, autorce projektu, wszystkim nagrodzonym, wyróżnionym i nominowanym!

Zobacz wyniki TUTAJ

Zobacz projekt publikacji: TUTAJ

Czytaj więcej PGDAwards 2019: TUTAJ

Wyniki PGDAwards 2019
→ Ogłoszenie wyników trzeciej edycji konkursu Polish Graphic Design Awards odbędzie się online.

→ 27 czerwca 2020
→ godzina 17:00
→ Facebook i Youtube
→ streaming z Baru Studio, pl. Defilad 1, Warszawa

“Zaangażowanie Muzeum w Gliwicach w publikację książki poetyckiej Marcina Mokrego jest nieprzypadkowe. Wpisuje się w naszą misję, którą jest wspieranie i inspirowanie współczesnych twórców – szczególnie tych związanych z Gliwicami, ale nie tylko. Zadanie instytucji, jaką jest muzeum, nie polega tylko na zachowywaniu spuścizny przeszłości, ale też na tym, by rozdmuchiwać żar działalności twórczej, który rozstrzyga o żywotności naszej kultury. Nasz mecenat przynosi zaskakujące nas samych owoce. W 2013 roku Muzeum w Gliwicach – Czytelnia Sztuki zamówiło u nieznanego, młodego kompozytora Aleksandra Nowaka utwór <Dziennik zapełniony w połowie>, któremu towarzyszyła publikacja książkowa. W 2018 roku Aleksander Nowak został uhonorowany nagrodą tygodnika <Polityka> w kategorii muzyka poważna. Zainspirowana i wydana przez Czytelnię Sztuki – Muzeum w Gliwicach książka <Koło miejsca> Krzysztofa Siwczyka, z fotografiami Michała Łuczaka, otrzymała w 2017 roku Nagrodę Literacką GDYNIA. Z kolei wydana w naszej oficynie książka jednego z najwybitniejszych włoskich fotografów, Lorenza Castorego <Land> została w 2019 roku, w Paryżu, nagrodzona prestiżową Prix de la Photographie Paris, czyli PX3. To jedna z najważniejszych fotograficznych nagród, promująca osiągnięcia tej sztuki, odkrywająca talenty i przybliżająca twórców z całego świata artystycznej społeczności Paryża. Fotografie z cyklu <Land>, składające się na nagrodzoną publikację Lorenzo Castore wykonał w 2018 roku w trakcie rezydencji artystycznej zorganizowanej przez Czytelnię Sztuki” – mówi Grzegorz Krawczyk, dyrektor Muzeum w Gliwicach.

Życie w sytuacjach dziejowo krytycznych, samo przeżywanie – jeśli wierzyć słowom J.L. Godarda z „Je vous salue Sarajevo” – jest dziełem sztuki. Wiodącymi odwołaniami historycznymi dla poematu „Świergot” są ulice Łódzkiego Getta, oblężone Sarajewo, łąki okalające Srebrenicę. Chociaż jest to książka antywojenna, to nie podejmuje się opisu wydarzeń, które oznaczyły te miejsca. Autor wydarzenia te przywołuje, aby doświadczyć w języku jako jednostkowych. Stąd też poetyka wyjątku. Eksperyment wydaje się właściwszy do zrealizowania tego celu, aniżeli gotowe idiomy poetyckie.
„(…) Marcin Mokry, brawurowy debiutant, który błyskawicznie zyskał status jednego z najciekawszych odnowicieli awangardowych intencji, dykcji i gestów, w ich najlepszym, tzn. niedekoracyjnym, lecz istotnym sensie poszukiwania wyrazu dla nowych doświadczeń, projektuje książkę, która wyrasta z przeżycia tyleż powszechnego, co za każdym razem na wskroś obcego zastanym konwencjom. Narodziny dziecka to narodziny nowego świata, w którym będzie się mówiło jakimś z konieczności innym językiem” – pisze Piotr Śliwiński.

Marcin Mokry, ur. 10 I 1980 w Gliwicach na Górnym Śląsku, poeta. Ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Śląskim (2006). Autor eksperymentalnego tomu „czytanie. Pisma” (2017), który nagrodzono w XXII Ogólnopolskim Konkursie im. Jacka Bierezina w Łodzi oraz w Ogólnopolskim Konkursie Literackim Złoty Środek Poezji w Kutnie (2018). Fragment poematu „Świergot” znalazł się w monografii „Tradycje eksperymentu / eksperyment jako doświadczenie” pod redakcją K. Hoffmanna, J. Kornhausera, B. Sienkiewicz oraz nagrodzono I miejscem w V Turnieju Jednego Wiersza im. Tomka Pułki (2019).

piątek, Czerwiec 26th, 2020 at 13:46

Było, Będzie, Jest