W 2012 roku ma nastąpić koniec świata, to prawie pewne”. Bohatera mojego projektu, który kiedyś przywitał mnie tymi słowami mógłbym nazwać fanem tej teorii. Jako, że nie udzielił mi zgody na ujawnienie swoich personaliów, jego tożsamość musi zostać tajemnicą. (…) Gdy tłumaczyłem mu, że ludzie po prostu lubią się bać, przerwał mi twierdząc, że on się niczego nie boi. Wręcz przeciwnie, chłodna analiza pozwoliła mu znaleźć bezpieczny sposób na przetrwanie. Wystarczy odpowiednio wcześniej wysłać się na orbitę okołoziemską by tam spokojnie przetrwać „zawieruchę”. Powiedział też, że jest bliski ukończenia i że dzięki temu będzie mógł przeżyć koniec świata. “Pokażę ci” – zawołał. A to, co zobaczyłem później, zapamiętam chyba do końca życia.

/ Szymon Kobylarz /

Jak uchronić się przed nieuniknionym? Teorie końca świata mnożone przez kolejnych wizjonerów, pseudonaukowców, historyków paranoi i zwykłych śmiertelników sparaliżowanych strachem przed nieznanym, mają swój namacalny efekt uboczny: przygotowania do ucieczki. Szalona reisefieber ukonkretnia się w poszukiwaniach złotego środka do skutecznej ewakuacji; podsyca wyobraźnię, jest matką domowych wynalazków i własnoręcznie skleconych wehikułów.

Szymon Kobylarz, kontynuując swoją fascynację wizjami apokalipsy naszych czasów koncentruje się na budowie miejsca, które jest wynikiem poddania się paranoicznym sugestiom ostatecznego kataklizmu. Rozbudowana mistyfikacja jego autorstwa urealnia się w Czytelni Sztuki.

Kim jest enigmatyczny bohater Kobylarza, który ostrzega, że jedynym sposobem na uniknięcie końca świata jest ucieczka z niego? Bohater buduje coś, co pozwoli mu przetrwać katastrofę. Artysta, proponuje własną wersję, niepełną, bo rzekomo pozbawioną dostępu do najważniejszych danych, które na zawsze pozostaną własnością bohatera.

Estetyka pracy Kobylarza nosi ślady dobrej zabawy, zderzając się w pewnym sensie z przytłaczającą wizją końca, która leży u źródeł pomysłu. Symulakryczna sytuacja zbudowana przez Kobylarza wpisuje się w szerszy kontekst zabiegów artysty, jako sugestywne przywołanie miejsc wyobrażonych lub wymyślonych, ale noszących znamiona rzeczywistych. Instalacja, która z założenia opiera się na konstrukcji nowych przestrzeni i nastrojów, staje się w Czytelni Sztuki antidotum na lęki właściwe naszym czasom.

/ Ola Wojtkiewicz /

“The end of the world is happening in 2012, it is almost certain”. The protagonist of my project greeted me once with these words, and he could be described as a supporter of this theory. He hasn’t agreed to reveal his name and thus his identity has to remain secret ….. While I attempted to persuade him that people just like the notion of fear, he interrupted me and explained that he fears nothing. On the contrary, a calm analysis of the situation allowed him to devise a means of surviving. He advised me that it is enough to send oneself into orbit and to wait there until things settle. He also told me that his survival plan was almost complete. “I’ll show you”, he exclaimed. And what I saw, I will surely remember until the end of my days.

/ Szymon Kobylarz /

Szymon Kobylarz follows the paranoid suggestions of the prophesies of Earth’s final cataclysm. Continuing his ongoing fascination with apocalyptic visions, Kobylarz uses Czytelnia Sztuki as a site to construct his means of surviving the impending catastrophe. The artist works according to his mysterious protagonist’s vision, although he admits not having been able to access all the details of the other project.

Kobylarz has been long interested in the theories evoking the end of the world, which had been echoed by a multitude of visionaries, pseudo-scientists and mere mortals obsessed by a fear of the unknown. It has been proven that these tend to follow a very particular pattern: the diverse preparations for an escape; perfecting the survival techniques; and devising the necessary shelters. The search for a ‘silver bullet’ to a successful evacuation fires the imagination; it is the source of home-made discoveries and hand-made time machines.

The enigmatic Kobylarz’ hero warns that the only way of avoiding the end of the world is to abandon it. The installation by Kobylarz, cunningly designed into three rooms of Czytelnia Sztuki, provides an ingenious continuation of this original vision. Its lightness and humour contrast with the stark prophecy which lies behind it. The work suggestively simulates imaginary places, while bearing signs of existing realities and so becomes a coherent part of Kobylarz’ artistic endeavour. The installation conjures up new spaces and alternative tones, offering a striking antidote to the fears of our times.

/ Ola Wojtkiewicz /
Curator